Naast de drie maisonnettes, gelegen op de tweede verdieping boven het politiebureau in de Nieuwmarktbuurt in Amsterdam, lag een open en onbebouwde ruimte. De opdrachtgevers, een Nederlandse man en een Chinese vrouw en haar moeder, woonden in de maisonnette grenzend aan deze onbebouwde plek en wilden hun woning graag uitbreiden. We hebben iets heel raars gedaan waarvan je je kunt afvragen of het wel architectuur is: we hebben de bestaande architectuur van Marlies Rohmer* gesampeld en de reeks voortgezet: 'copy paste'. Wij hebben ons niet verdiept in de reden waarom deze plek merkwaardigerwijs onbebouwd is gelaten. Het bestemmingsplan laat hier bebouwing toe en qua uitzicht of bezonning heeft niemand er last van. Deze toevoeging zal niemand opvallen. Sterker nog, nu het gebouwd is is vreemd dat het niet altijd zo is geweest. Door niets te ontwerpen gaat het ontwerp perfect in zijn omgeving op.

In de materialisatie van de gevel wordt het origineel zo letterlijk mogelijk nagevolgd. We hebben een exact gelijkende metselsteen toegepast. Raamdetails en sierbetonranden, holoniet onderdorpels, alles wordt zo letterlijk mogelijk naar het origineel gekopieerd. Aan de achterkant wordt het bouwvolume doorgezet, maar hier – een kleine eigen toevoeging – wordt de strook beëindigd met een uitgebouwde erker over twee lagen.

In het toegevoegde volume bevindt zich voor elk van de drie bewoners een aparte kamer. De opbouw is uitgevoerd door Aannemersbedrijf Vreeling bv.

Het hele complex is door Marlies Rohmer in 1994 ontworpen en is gebouwd op een metrobuis.